Celem każdej interwencji według FDM jest anatomiczna korekcja powięzi. Jeżeli dystorsja powięzi zostaje skorygowana, można liczyć na natychmiastową poprawę wytrzymałości, ruchomości i na redukcję bólu. Z reguły leczenie trwa krótko, zatem czas rekonwalescencji zapewnia szybki powrót do poprzedniej aktywności fizycznej.
Metoda FDM wykorzystywana jest w:
- ostrych bólach spowodowanych przez skręcenia i zwichnięcia stawów,
- urazach sportowych np. naciągnięciach więzadeł, stłuczeniach, naderwaniach włókna mięśniowego,
- bólach pleców, krzyża, ramion i karku,
- ograniczeniach ruchomości,
- objawach takich jak odrętwienie lub mrowienie oraz słabość/osłabienie lub niestabilność,
- pewnych objawach, które zazwyczaj są przydzielane schorzeniom internistycznym.
Źródło: www.terapiamanualna.net.pl